Ίσως δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για την ψυχολογία ενός στρατού, να περιμένει με τις μέρες το πράσινο φως για να επιχειρήσει σε μια από τις δυσκολότερες επιχειρήσεις του σύγχρονου πεδίου μάχης.
Ο λόγος για τον Ισραηλινό στρατό, που μετά από την πολύ επιτυχημένη επιστράτευση δύναμης τουλάχιστον 300.000 ανθρώπων, περιμένει με το δάκτυλο στη σκανδάλη τις διαταγές να εισβάλλει στη Γάζα, σε μια επιχείρηση που γνωρίζουν ότι θα φέρει πολλά φέρετρα πίσω στο Ισραήλ και όχι μόνο εκεί.
Αυτά μετρά και υπολογίζει κάθε λεπτό που περνά η ηγεσία του Ισραήλ, υπολογίζει πολύ σοβαρά και τον πολιτικό-διπλωματικό αντίκτυπο από την απώλεια Παλαιστινίων αμάχων, γι αυτό και δεν έχει δώσει το πράσινο φως έναρξης χερσαίων επιχειρήσεων στη Γάζα.
Ωστόσο, φαίνεται από τα πράγματα, πως η πλευρά των Παλαιστίνιων εξτρεμιστών να έχει προβλέψει αυτή την αυτοσυγκράτηση των Ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων και να εργαλειοποιεί τον παρεμβατικό ρόλο τρίτων κρατών με άξονα τους ομήρους, ώστε σε κάθε κρίσιμη στιγμή για το πράσινο φως έναρξης χερσαίων επιχειρήσεων από τους Ισραηλινούς, εκείνοι να απελευθερώνουν 1-2 ομήρους και να ανατρέπουν τα Ισραηλινά σχέδια, με στόχο την ψυχολογική κούραση των στρατιωτών του Ισραήλ.
Κάτι τέτοιο αποτελεί σίγουρα ένα ενδεχόμενο και θα μπορούσε να κρατήσει δεκάδες μέρες, ίσως και μήνες. Ένα πραγματικό μαρτύριο της σταγόνας για επιστράτους και στρατιώτες του Ισραήλ.
