Μερικές αναγκαίες επισημάνσεις, χρήσιμες ως άξονες πολιτικής της νέας διοίκησης στον Λευκό Οίκο
Του Βασίλη Κοψαχείλη*
Στις αρχές της εβδομάδας που πέρασε, άνοιξε και επίσημα ένα νέο κεφάλαιο στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ, με την ορκωμοσία, για δεύτερη φορά ως προέδρου, του Ντόναλντ Τράμπ.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της νέας Αμερικανικής προεδρίας τίθενται ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ευρύτερα διεθνών σχέσεων, που έχουν άμεσο αντίκτυπο στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών.
Και ενώ το ενδιαφέρον του υπόλοιπου κόσμου επικεντρώνεται στα δυο πιο σοβαρά ανοικτά πολεμικά μέτωπα, αυτά σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, τα δείγματα γραφής από το Λευκό Οίκο αφορούν το καυτό ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης και των σχετικών μαζικών απελάσεων, που ήδη ξεκίνησαν, όπως και αυτό της επιβολής δασμών για διαφόρους λόγους εναντίον άλλων κρατών.
Αν και είναι πολύ νωρίς να κάνουμε μια συνολική επισκόπηση για την εξωτερική πολιτική που τελικά στην πράξη θα ακολουθήσει ο πρόεδρος Τράμπ, εν τούτοις υπάρχουν κάποιοι άξονες πολιτικής πάνω στους οποίους θα κινηθεί και τους παραθέτουμε σε αυτό το άρθρο.
Κόσμος σφαιρών επιρροής
Ο πρόεδρος Τράμπ επιδιώκει να συμφωνήσει πάνω σε μια νέα αρχιτεκτονική του κόσμου με τους ηγέτες πρωτίστως της Ρωσίας και της Κίνας και δευτερευόντως των υπολοίπων δυνάμεων στον πλανήτη. Να χωρίσουν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής, όπου η μία κυρίαρχη δύναμη δεν θα ενοχλεί την άλλη στο χώρο ευθύνης της. Σε μια τέτοια εξέλιξη, χώρες όπως η Ουκρανία και η Ταιβάν είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποτελέσουν μέρους του μενού στο τραπέζι των μεγάλων παικτών.
Διμερείς σχέσεις έναντι πολυμερών συνεργασιών
Στη σκέψη Τράμπ, οργανισμοί όπως είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου ή ακόμη και το ΝΑΤΟ, καθώς και πολυμερείς συμφωνίες όπως αυτή για το Παγκόσμιο Κλίμα (που άμεσα απέσυρε από αυτή τη συμφωνία τις ΗΠΑ), ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Ο πρόεδρος Τράμπ βλέπει μόνο διμερείς σχέσεις και συμφωνίες και προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί.
Φθηνή ενέργεια
Είναι γεγονός ότι το κόστος της ενέργειας επηρεάζει καθοριστικά το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας. Τα τελευταία χρόνια οι ΗΠΑ αναδείχθηκαν κυρίαρχες στην παραγωγή Υ/Α και με το θεσμικό πλαίσιο και την επιχειρηματική ευελιξία που τους παρέχουν οι συνθήκες στη χώρα, είναι σε θέση να περιορίσουν σημαντικά το ποσοστό των υπολοίπων παραγωγών στο παγκόσμιο ισοζύγιο ενέργειας, ρίχνοντας στην αγορά φθηνό πετρέλαιο και αέριο. Με φθηνή ενέργεια και κίνητρα, οι ΗΠΑ αναμένεται να συγκεντρώσουν πάλι την παγκόσμια παραγωγή, κάτι που θα τους προσδώσει χρόνο και πλεονέκτημα και για τη μεθεπόμενη μέρα που περιλαμβάνει την διεύρυνση του γεωπολιτικού, γεω-οικονομικού και γεω-επιχειρηματικού χώρου στο Διάστημα, ως νέο πεδίο πολιτικής και οικονομικής εκμετάλλευσης.
Οι παραπάνω τρείς πρώτοι άξονες πολιτικής αποτελούν τις ράγες πάνω στις οποίες θα κινηθεί η νέα Αμερικανική ηγεσία. Και η ταχύτητα με την οποία επιβάλλει αυτές τις νέες κατευθυντήριες γραμμές, σε ένα μουδιασμένο κόσμο, ο πρόεδρος Τράμπ, δείχνει απλά, πως ενδεχομένως η Αμερικανική ηγεμονία, έστω και για λίγο, πιθανότατα ανακάμπτει.
*Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος
