Σε λίγες μέρες θα έχει περάσει και ο πρώτος μήνας της νέας χρονιά και το Ισραήλ ακόμη πολεμά στη Γάζα για τον έλεγχο του νότιου τομέα του Παλαιστινιακού θύλακα.
Οι όμηροι της 7ης Οκτωβρίου δεν έχουν επιστρέψει όλοι πίσω στους δικούς τους ανθρώπους και κάποιοι από αυτούς πιθανότατα έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους.
Ο πόλεμος της Γάζας κοστίζει στην Ισραηλινή οικονομία πάνω από 1 δις δολάρια κάθε εβδομάδα που περνά.
Αντι η κατάσταση να αποκλιμακώνεται, αντίθετα στο παιχνίδι έχουν μπει και όλοι οι υπόλοιποι περιφερειακοί παίκτες σε μια σύγκρουση χαμηλής έντασης ακόμη, ο καθένας για να κερδίσει τακτικά οφέλη και εντυπώσεις.
Μέχρι αυτή την ώρα, η πλέον επικίνδυνη εμπλοκή στην κρίση είναι αυτή των Χούτι, με τις επιθέσεις που εξαπολύουν εναντίον πλοίων που πλέουν στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Ινδικό, με αποτέλεσμα να έχουν επιφέρει ήδη μεγάλη ζημιά στη ροή εφοδιασμού των παγκόσμιων αγορών.
Για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής, οι Αμερικανοί μαζί με τους συμμάχους τους αφενός εξήγγειλαν μια ναυτική επιχείρηση θαλάσσιας επιτήρησης και εναέριας προστασίας της περιοχής και αφετέρου έπληξαν θέσεις των Χούτι με στοχευμένα χτυπήματα στο έδαφος της Υεμένης.
Τα πλήγματα εναντίον των Χούτι δεν έφεραν αποτέλεσμα και οι επιθέσεις των ανταρτών συνεχίζονται, με αποτέλεσμα το Αμερικανικό ναυτικό να δηλώνει ότι δεν μπορεί να προσδιορίσει τον χρονικό ορίζοντα διάρκειας της θαλάσσιας επιχείρησης.
Την ίδια ώρα, το Ιράν που κινεί νήματα μεταξύ των συμμάχων του στην περιοχή εναντίον των Δυτικών συμφερόντων, δηλώνει και δείχνει με κάθε τρόπο πως δεν επιδιώκει μια ευθεία αντιπαράθεση με το Ισραήλ και τη Δύση, αντίθετα θέλει να είναι μέρος του σχεδιασμού για την επόμενη μέρα στη Μέση Ανατολή.
Το ανησυχητικό συμπέρασμα είναι πως ενώ κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν θέλει την κλιμάκωση, γιατί κανείς δεν είναι έτοιμος για αυτή, εν τούτοις η διάχυτη αστάθεια είναι ικανή συνθήκη για μια ευρύτερη κλιμάκωση με απρόβλεπτη συνέχεια.
