Σχεδόν τρείς δεκαετίες μετά το όραμα του Φουκουγιάμα για το Τέλος της Ιστορίας, η Ιστορία είναι ολοζώντανη και τραγικά παρούσα.
Οι τελευταίες τρείς ημέρες ήταν αρκετές να γκρεμίσουν αυτό που ήλπιζαν να συμβεί εδώ και τρείς δεκαετίες οι φιλελεύθεροι διανοητές.
- Την στρατιωτική και ανθρωπιστική εξάντληση των Αρμενίων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ διαδέχεται η προσφυγιά 120.000 Αρμένιων κατοίκων του, υπό το φόβο εθνοκάθαρσης στον θύλακα από τους Αζέρους.
- Στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου, που κατοικείται από Σέρβους, ένοπλοι ταμπουρώθηκαν σε Ορθόδοξο Μοναστήρι, αντάλλαξαν πυρά με τις δυνάμεις ασφαλείας και μετρούν νεκρούς.
- Στη Δύση κατηγορούν τον πρίγκιπα-διάδοχο Σαλμάν ότι επενδύει τεράστια κεφάλαια στον αθλητισμό για να ασκεί αφενός επιρροή διεθνώς και αφετέρου να καλύπτει το έλλειμμα της χώρας του στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τα παραπάνω νέα αποτελούν όψεις του ίδιου νομίσματος. Ενός κόσμου παρά φύση που επιχειρήθηκε να στηθεί από ακραία φιλελεύθερους, ενός κόσμου επίπεδου. Δεν ξέρω αν θα ήταν ο ιδανικός κόσμος αυτός. Ξέρω πάντως πως η ανθρωπότητα βίωσε τάξη και ασφάλεια, όταν κουμάντο στον κόσμο έκαναν σκληροί ρεαλιστές που αναγνώριζαν τη σκοτεινή φύση των ανθρώπων ως κανονικότητα και σχεδίαζαν βάσει αυτής της παραδοχής. Ηγέτες που δεν προσπάθησαν να φτιάξουν Αρίους, Σοβιετικούς Ανθρώπους ή Woke Ανθρώπους, αλλά ηγέτες που εκλάμβαναν ανθρώπους και κοινωνίες όπως στην πραγματικότητα είναι.
Έχει μελετηθεί από τους ερευνητές το γιατί οι μεγαλύτερες ανθρώπινες απώλειες παρουσιάζονται στο ξεκίνημα ενός πολέμου ή μιας κρίσης και φθίνουν κατά την πορεία της κρίσης ή του πολέμου στον χρόνο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χάνονται από σφαίρες. Οι περισσότεροι άνθρωποι χάνονται γιατί δεν είναι ιδεολογικά, ψυχολογικά και πρακτικά έτοιμοι να αντιμετωπίσουν το αδιανόητο – μια κρίση, έναν πόλεμο, μια απειλή εναντίον της κανονικότητάς τους και της ζωής τους.
Στη Δύση έχει μεγαλώσει ήδη μια γενιά με εικόνες και αντιλήψεις μετα-πραγματικότητας. Με αντιλήψεις Τέλους της Ιστορίας. Ένα ολόκληρο σύστημα κοινωνικών επιστημόνων έβαλε αυτή τη γενιά μέσα σε γυάλες πνευματικής (μην διαβάσουν για πολέμους τα παιδιά, μην παίξουν με όπλα…), φυσικής (μην απομακρυνθούν με τα ποδήλατα, μην παίξουν ξύλο με άλλα παιδιά στο δρόμο…) και ψυχολογικής (μη μάθουν για το Χ πρόβλημα και κλονιστεί η παιδική ψυχή τους…) αποστείρωσης. Θα έχει κόστος αυτό!
Η Ιστορία, που σήμερα χτυπά πάλι βίαια την πόρτα των σπιτιών στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στο Κοσσυφοπέδιο, καθώς και η Σταυροφορία για ανθρώπινα δικαιώματα, καθολική διαφάνεια και “καθαρό” χρήμα την ώρα που ο αδιαφανής πλούτος πάει και έρχεται μεταξύ των λίγων που ευαγγελίζονται την ESG ζωή, δεν θα αργήσει να χτυπήσει και την πόρτα των σπιτιών στη Δύση. Και οι Δυτικές κοινωνίες είναι εντελώς απροετοίμαστες γι’ αυτό!
Αργά ή γρήγορα, η Ιστορία θα χτυπήσει την πόρτα της Δύσης και δυστυχώς θα καταφέρουν λίγοι να δουν την επόμενη ανακήρυξη του Τέλους της…
