Της ΑΝΙ ΟΥΤΖΙΛΑΟΥΡΙ, Πρώτη Γραμματέας Πρεσβείας της Γεωργίας στην Ελλάδα
Στις 26 Μαΐου 1918, ακριβώς πριν από 105 χρόνια, η Γεωργία ανακοίνωσε την ανεξαρτησία της.
Ήταν το πρώτο πολιτικό βήμα προς την ανεξαρτησία μετά από ένα ολόκληρο αιωνόβιο αποικιακό καθεστώς της χώρας.
Το Εθνικό Συμβούλιο της Γεωργίας κυβέρνησε τη Δημοκρατία μέχρι τον Φεβρουάριο του 1919 και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από μια Συντακτική Συνέλευση.
Οι εκλογές του 1919 για τη Συντακτική Συνέλευση της Γεωργίας ήταν σημαντικές από πολλές απόψεις, αν και ιδιαίτερα αξιοσημείωτη ήταν η εφαρμογή της καθολικής δικαιοδοσίας.
Οι ελληνικές μειονότητες συμμετείχαν ενεργά στην πολιτική ζωή της Δημοκρατίας. Στις εκλογές συμμετείχε η Δημοκρατική Ομάδα Ελλήνων της Γεωργίας. Ο Έλληνας Alexander Mikhailov ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Γεωργίας. Εισήλθε στο συμβούλιο μέσω της ποσόστωσης των εθνοτικών μειονοτήτων ως αποτέλεσμα του νόμου που εγκρίθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους.
Αξίζει να σημειωθεί η πολιτική προσωπικότητα του Ιωάννη Πασαλίδη, που ήταν μέλος του κυβερνώντος Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γεωργίας. Εξελέγη μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης το 1919. Η υπογραφή του Ιωάννη Πασαλίδη κοσμεί την Πράξη Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Γεωργίας.
Το Υπουργείο Εξωτερικών ιδρύθηκε στις 26 Μαΐου 1918, την ίδια ημέρα που η Γεωργία κήρυξε την ανεξαρτησία της. Το Υπουργείο Εξωτερικών ήταν η κύρια οντότητα εξωτερικής πολιτικής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γεωργίας. Διεξήγαγε διπλωματικές διαπραγματεύσεις για λογαριασμό της κυβέρνησης. Το Υπουργείο ήταν υπόλογο στη Βουλή.
Κύριο μέλημα της Πρώτης Δημοκρατίας της Γεωργίας ήταν να κερδίσει την αναγνώριση και την υποστήριξη των ευρωπαϊκών χωρών, κάτι που δεν ήταν εύκολο, λαμβάνοντας υπόψη την πολιτική πραγματικότητα εκείνης της περιόδου και τις διεθνείς εξελίξεις στην Ευρώπη. Η πολιτική ελίτ της χώρας συνειδητοποίησε ότι, χωρίς την υποστήριξη της Ευρώπης, θα ήταν αδύνατο να αντιμετωπίσει την ισχυρή Ρωσία. Η υπηρεσία εξωτερικού της Γεωργίας εργάστηκε σκληρά για να επιτύχει αυτούς τους στόχους και, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα κατάφερε. Ως εκ τούτου, η ίδρυση διπλωματικών αντιπροσωπειών σε ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες ήταν υψίστης σημασίας για τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γεωργίας ως νεοσύστατη ανεξάρτητη χώρα.
Η ηγεσία της Δημοκρατίας της Γεωργίας άρχισε να συνεργάζεται με το Βασίλειο της Ελλάδας το 1919, με στόχο την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του. Επικεφαλής της πρώτης διπλωματικής αποστολής στην Αθήνα ήταν ο Alexandre (Sasha) Mdivani. Το γραφείο του βρισκόταν στο Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία στην πλατεία Συντάγματος της Αθήνας.
Ο Αλέξανδρος Μντιβάνι, κατά τη σύντομη θητεία του στην Αθήνα, είχε δυναμική συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και με τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών προσωπικά. Ο Γεωργιανός διπλωμάτης υπέβαλε στον Υπουργό υπόμνημα, 28 σελίδων, το οποίο συντάχθηκε από τον ίδιο και μεταφράστηκε στα γαλλικά, με μια ουσιαστική ανάλυση της ιστορίας της Γεωργίας, υπογραμμίζοντας την ευνοϊκή γεωγραφική της θέση, τονίζοντας τους δεσμούς της Γεωργίας με τη Δύση και τους λόγους για τους οποίους τα υπόλοιπα κράτη, δυτικά και ανατολικά, έπρεπε να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία της. Ζήτησε θερμά τη στήριξη του Ελληνικού Βασιλείου, καθώς και των Πρέσβεων άλλων κρατών, διαπιστευμένων στην Αθήνα, πραγματοποιώντας συχνές συναντήσεις, όπως αποδεικνύεται από το ενδιαφέρον αρχειακό υλικό του Ιστορικού και Διπλωματικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας. καθώς και το Εθνικό Αρχείο της Γεωργίας.
Την ίδια χρονιά, το καλοκαίρι του 1919, ιδρύθηκε η πρώτη ελληνική διπλωματική αντιπροσωπεία στη Γεωργία.
Επικεφαλής της Πολιτικής Αποστολής του Βασιλείου της Ελλάδος στην Τιφλίδα ορίστηκε ο Ιωάννης Σταυριδάκης. Το κύριο καθήκον των Ελλήνων διπλωματών ήταν να λύσουν τα ζητήματα που αφορούσαν τους Έλληνες του Πόντου. Όπως μαρτυρούν τα αρχειακά έγγραφα, ο υπουργός Εξωτερικών της Γεωργίας υποδέχθηκε με τιμή τον Έλληνα διπλωμάτη.
Ο Έλληνας διπλωμάτης τόνισε στον Γεωργιανό υπουργό ότι εκτιμά τους μακροχρόνιους δεσμούς που είχαν οι δύο λαοί από αρχαιοτάτων χρόνων, εξέφρασε την ελπίδα ότι η απόφαση της Διάσκεψης του Παρισιού θα ήταν θετική για τον λαό της Γεωργίας, εξέφρασε την προθυμία του να συμβάλει στη δημιουργία αμοιβαία επωφελών σχέσεων. Εξέφρασε επίσης ευγνωμοσύνη για το ευνοϊκό περιβάλλον που υπήρχε για τους Έλληνες της Γεωργίας.
Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος (1919-1921) αύξησε το ενδιαφέρον της ελληνικής κυβέρνησης για την περιοχή του Καυκάσου.
Την ίδια περίοδο, παράλληλα με την Πολιτική Αποστολή, με επικεφαλής τον Ιωάννη Σταυριδάκη, ο Ελευθέριος Βενιζέλος διόρισε τον Νίκο Καζαντζάκη Διευθυντή στο νεοσύστατο Υπουργείο Πρόνοιας, επιφορτισμένο με τον επαναπατρισμό των Ελλήνων του Πόντου από την περιοχή του Καυκάσου. Ο Νίκος Καζαντζάκης έφτασε στη Γεωργία το 1919.
Στα τέλη του 19ου αιώνα ιδρύθηκαν ελληνικά προξενεία στην Τιφλίδα, το Μπατούμι, το Πότι και το Σοχούμι.
Παρά τη θετική διάθεση και την ετοιμότητα για συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών, δυστυχώς, το 1921 η Δημοκρατία της Γεωργίας έπαψε να υπάρχει. Η πρώτη Λαϊκή Δημοκρατία της Γεωργίας υπήρξε για τρία χρόνια (1918-1921), καθώς η κατοχή της Σοβιετικής Ρωσίας έβαλε τέλος στην ύπαρξη μιας δημοκρατικής χώρας. Παρά τη σύντομη διάρκεια ζωής της, η Γεωργία είχε μια σειρά από σημαντικά επιτεύγματα. Η κληρονομιά του άφησε υπήρξε πολύτιμη εμπειρία στο σύγχρονο γεωργιανό κράτος και έγινε αντικείμενο υπερηφάνειας.
Στις 9 Απριλίου 1991, το Ανώτατο Συμβούλιο της Δημοκρατίας της Γεωργίας κήρυξε την αποκατάσταση της Ανεξαρτησίας της Γεωργίας με βάση τον Νόμο Ανεξαρτησίας της 26ης Μαΐου 1918.
Από το 1991 οι ελληνογεωργιανές σχέσεις απέκτησαν νέα ώθηση. Και οι σχέσεις των δύο χωρών συνεχίζουν να χαρακτηρίζονται από φιλικότητα και καλό πνεύμα. Η Ελλάδα ήταν μεταξύ των πρώτων χωρών που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Γεωργίας το 1992 και αποκατέστησε διπλωματικούς δεσμούς με την Τιφλίδα, κάτι που ακολούθησε σύντομα η επαναλειτουργία των πρεσβειών και στις δύο πρωτεύουσες.
Σήμερα η σχέση μας είναι ένα τέλειο παράδειγμα του πώς πρέπει να συνεργάζονται οι σύγχρονες ευρωπαϊκές δημοκρατίες. Τα δύο κράτη έχουν υπογράψει πολλές σημαντικές και αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων – χρηματοοικονομικό, οικονομικό, πολιτιστικό, εκπαιδευτικό, ασφάλεια, μεταφορές, θαλάσσια κ.λπ.
Η Ελλάδα συνεχίζει τη σταθερή υποστήριξή της όσον αφορά την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της. Η Ελλάδα υποστηρίζει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Γεωργίας.
Η επίσημη επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών της Γεωργίας, H.E. Ο κ. Ilia Darchiashvili στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε φέτος, στις 14-15 Φεβρουαρίου και οι πολύ εποικοδομητικές συναντήσεις του με τον Έλληνα ομόλογό του, Α.E. κ. Νίκο Δένδια σε ιδιαίτερα φιλικό κλίμα, καθώς και με την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Α.Ε. κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου είναι μια ακόμη ξεκάθαρη απόδειξη της ισχυρής συνεργασίας των δύο χωρών.
Αναμφίβολα, η παρουσία των Διπλωματικών Αποστολών των δυο χωρών, καθώς και η παρουσία της ελληνικής μειονότητας στη Γεωργία, καθώς και της γεωργιανής διασποράς στην Ελλάδα, έπαιξαν και διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των εγκάρδιων διμερών σχέσεων μεταξύ Γεωργίας και Ελλάδας.
