Του Βασίλη Κοψαχείλη*
Στη Γάζα όλοι δηλώνουν νίκες!
Η Χαμάς μιλά για καίρια πλήγματα σε Ισραηλινούς στόχους. Οι Ισραηλινοί λένε πως η Χαμάς έχει χάσει τον έλεγχο στο βόρειο τμήμα της Γάζας.
Εκπρόσωποι της Χαμάς δηλώνουν πως δεν τους ενδιαφέρει μια δυτικού τύπου τάξη στη Γάζα, παρά μόνο να γίνει η Γάζα ο τάφος του στρατού του Ισραήλ, με όποιο κόστος.
Το Ισραήλ δηλώνει έτοιμο να πληρώσει όποιο τίμημα, φτάνει να εξαλείψει τη Χαμάς και κάθε Παλαιστινιακή ή άλλη απειλή για το κράτος και τον λαό του.
Η πραγματικότητα βέβαια έχει άλλη ερμηνεία.
Όντως η Χαμάς αποδεικνύεται πολύ δύσκολος στρατιωτικός αντίπαλος, κάτι που επιβεβαίωναν πολλοί Ισραηλινοί στρατιωτικοί, από τις πρώτες κιόλας ώρες των στρατιωτικών επιχειρήσεων στον Παλαιστινιακό θύλακα. Όμως δεν έχουν την δυνατότητα για παρατεταμένες επιχειρήσεις εναντίον ενός οργανωμένου στρατού, όπως είναι αυτός του Ισραήλ. Άρα, τα όποια στρατιωτικά κέρδη της Χαμάς είναι εφήμερα και μέρα με την ημέρα, η ισχύς της οργάνωσης αυτής θα φθίνει.
Οι Ισραηλινοί, από την άλλη πλευρά, προχωρούν αργά και σταθερά. Η χθεσινή δήλωση πως η Χαμάς έχει χάσει τον έλεγχο στο βόρειο τμήμα της Γάζας είναι προσεκτικά διατυπωμένη διότι δεν συνοδεύεται από κάποιο στοιχείο πως οι Ισραηλινοί ελέγχουν τον βόρειο τομέα. Οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις συνεχίζονται και ο Ισραηλινός στρατός συνεχίζει να έχει απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό. Οι επιχειρήσεις εκκαθάρισης μπορεί να διαρκέσουν για μήνες.
Ακόμη και αν εκκαθαριστεί η περιοχή από τους ενόπλους και τις παγίδες της Χαμάς, ανατιναχθεί το δίκτυο των υπόγειων τούνελ, ακόμη και αν παραμείνει στο τέλος μια ισραηλινή δύναμη ασφαλείας στο θύλακα, οι νεαροί Παλαιστίνιοι που ακολουθούσαν για πλιάτσικο τους ενόπλους τρομοκράτες της 7ης Οκτωβρίου, θα είναι η επόμενη γενιά των μαχητών της όποιας Χαμάς την επόμενη μέρα. Μπορεί ο λαός του Ισραήλ, από θύμα ενός Ολοκαυτώματος, να σηκώσει ως θύτης ένα νέο;
Ένας πόλεμος δεν είναι μόνο οι εξελίξεις στο πεδίο. Ένας πόλεμος είναι πολύ περισσότερα πράγματα. Θα έλεγα μάλιστα, πως ένας πόλεμος είναι πρωτίστως πολλά άλλα πράγματα, το αποτέλεσμα των οποίων βλέπουμε στο πεδίο.
Ένας πόλεμος είναι πολύ στρατηγική και τακτική. Είναι πολύ οικονομία και Διοικητική Μέριμνα. Είναι πολύ διπλωματία και αναγκαστικές συμφωνίες. Είναι πολύ ανίερες συμμαχίες και εκπτώσεις. Είναι πολύ εικόνα, εντυπώσεις και δημόσια στήριξη ή κατακραυγή. Είναι σαφώς πολύ ανθρώπινο κόστος.
Μπροστά σε όλα αυτά και καθώς εξελίσσονται παράλληλα οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, η οικονομική φθορά, η διπλωματία και η ανθρωπιστική κρίση, το περιεχόμενο του «μέχρι τέλους των αντιμαχόμενων» συνεχώς θα αλλάζει.
Η Χαμάς και οι άλλοι εξτρεμιστές των Παλαιστινίων θα συνεχίσουν να παζαρεύουν για τους ομήρους. Κάποιοι ενδεχομένως έναντι κάποιας συμφωνίας να δηλώσουν ότι προχωρούν μονομερώς σε κατάπαυση πυρός.
Από την άλλη, το Ισραήλ, μπροστά στη διεθνή κατακραυγή και την πίεση των δικών του συμμάχων, ολοένα και περιορίζει τον αντικειμενικό στόχο των στρατιωτικών του επιχειρήσεων και ολοένα αφήνει κάποια παράθυρα ανοιχτά για την ανακούφιση του ανθρωπιστικού κόστους, όπως η χθεσινή ανακοίνωση πως θα επιτρέψει την εκκένωση των μαιευτικών κλινικών και πολλών παιδιών από τα νοσοκομεία της Γάζας.
Στο διπλωματικό πεδίο, η ρητορική των Αράβων μπορεί να είναι σκληρή εναντίον της στρατιωτικής απάντησης του Ισραήλ στη Γάζα, αλλά παράλληλα ξεκαθαρίζουν πως η προσέγγιση Αράβων-Ισραήλ δεν θα ανακοπεί, με τον τόνο να τον δίνουν πρώτα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Η υποστηριζόμενη από το Ιράν, Λιβανέζικη Χέζμπολάχ δηλώνει πως το μέτωπο με το Ισραήλ παραμένει ανοιχτό, αλλά ο ρυθμός των επιθέσεων μικρών ομάδων που δηλώνουν προσκείμενες στην οργάνωση, έχει μειωθεί.
Όλοι παίζουν ένα παιχνίδι εντυπώσεων, γιατί γνωρίζουν πως το αποτέλεσμα μιας κλιμάκωσης θα είναι Πύρρειος νίκη ή και καταστροφή – προοπτικές που αντίκεινται στην πολιτική λογική των αντιμαχόμενων.
*Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος
